ضربه به دندانهای پیشین شیری و دائمی نسبتا شایع است. پیش آگهی دندان ضربه دیده به میزان زیادی بستگی به زمان سپری شده بین وقوع حادثه و درمان اورژانس دارد.
چنانچه دندانها جابجا شده اند، بهترین کار در همان لحظه برگرداندن دندان به موقعیت اصلی خود و مراجعه به دندانپزشک است. در صورتیکه قسمتی از تاج دندان شکسته، بلافاصله به دندانپزشک مراجعه شود و درمان لازم انجام گردد این کار به خصوص در مورد دندانهای پیشین دائمی، اهمیت فراوانی دارد و نتیجه درمان رابطه مستقیم با زمان سپری شده از حادثه دارد. دندانهای پیشین شیری که بر اثر ضربه فرو رفته اند، اغلب طی 3 تا 4 هفته پس از آسیب، دوباره رویش می یابند. مورد خاص در مورد دندانهای دائمی جلو است که تازه رویش یافته اند. ضربه شدید به این دندانها می تواند باعث خروج کامل دندان از حفره شود. باز کاشت مجدد دندان تکنیکی است که پس از در آمدن کامل یا جابجایی پس از حادثه، دندان دوباره در داخل حفره قرار داده می شود. موفقیت این روش، بدون شک به طول مدت جایگذاری مجدد در داخل حفره بستگی دارد. اگر خروج دندان در محیط تمیزی رخ داده باشد، قبل از آنکه والدین آن را سر جای خود بگذارند، هیچ کاری نباید به روی دندان انجام دهند. اگر دندان آلوده است، سطح ریشه باید تمیز شود، ولی نگهداری هرگونه بقایای بافت نرم که هنوز به ریشه چسبیده بسیار مهم است. دندان در داخل محلول مناسبی نگهداری شود و فورا به دندانپزشک مراجعه شود. شیر، آب نمک خیلی رقیق و گاهی بزاق انسان برای نگهداری کوتاه مدت دندان مناسب است.