براکسیسم یا دندان قروچه

عبارت است از سائیدن یا بهم فشردن دندانها در زمانیکه دندانها باید در وضعیت استراحت باشد، این عادت معمولا در شب هنگام خواب رخ می دهد. و اگر مدت طولانی ادامه یابد سبب سایش دندانهای شیری و دائمی می گردد. وقتی این عادت تا بزرگسالی ادامه یابد، منجر به بیماری لثه یا اختلالات مفصل گیجگاهی- فکی می گردد.
علل مختلفی ذکر شده از جمله تماسهای دندانی نابجا بویژه اگر با تنش عصبی همراه گردد، ممکن است به عنوان شروع کننده دندان قروچه عمل نماید.
وسیله محافظتی از جنس وینیل پلاستیک که سطح جونده همه دندانها را می پوشاند (night guard)، می تواند شبها برای جلوگیری از تداوم سائیدگی دندانها استفاده شود. معمولا در دوره دندانهای شیری درمانی توصیه نمی شود، و این پلاکها معمولا در صورتیکه این عادات تا دوره دندانهای دائمی ادامه یابد و سایش بر روی دندانها ایجاد کند، توصیه می شود.

مکیدن انگشت

بسیاری از کودکان شست یا دیگر انگشتان دستشان را مدت کوتاهی در دوران نوزادی یا اوائل کودکی می مکند. اگرچه این عادت در دو سال نخست زندگی طبیعی تلقی می شود، ولیکن ادامه این عادت تا سنین بیشتر، می تواند تغییرات نامطلوب استخوانی و دندانی ایجاد کند. معمولا تغییرات نامطلوب تا سنین قبل از 6 سالگی قابل برگشت است، ولی چنانچه این عادت تا بعد از 6 سالگی ترک نگردد، تغییرات استخوانی به راحتی قابل برگشت نیست.
پلاک عادت شکن، برای یک دوره کوتاه به عنوان یادآور و کمک کننده به کودک توصیه می شود. نقش والدین و اطرافیان در طی این دوره درمان بسیار مهم است و پرهیز از سرزنش و تنبیه کودک، برقراری احساس همدلی با کودک و برنامه ریزی تشویقی در طی این دوره، در تسریع ترک عادت کودک بسیار موثر است.