تعریف پوسیدگی
پوسيدگي بیماری عفونی قابل انتقال وچندعاملی است که دراثرمصرف مواد قندی ایجاد می شود.تمام مواد قندی که به خوراکیها اضافه مي شود، پوسیدگی زا هستند.

عوامل موثر بر پوسیدگی

1. میکروبهای پوسیدگی زا: ورود باکتریهای پوسیدگی زا به دهان کودک همزمان با رویش اولین دندان شیری اتفاق می افتد. کودک در سن زیر یک سال، همزمان با رویش دندانهای پیشین، از طریق مادرش به اين باکتریها آلوده می شود . مهمترین عامل انتقال ميكروب بین مادر وکودک، بزاق دهان مادر است . .
2. میزبان مستعد : بزاق دهان کودک مهمترین سیستم دفاعی در مقابل پوسیدگی است . بزاق نقش مهمی در پاکسازی ذرات غذایی از دهان دارد . اما ترشح بزاق در هنگام خواب و نيز هنگام مصرف برخي دارو ها کند می شود . لذا در کودکانی که مکرر و طولانی در طول شب شیر مي خورند، به دلیل کاهش جریان بزاق در هنگام خواب، احتمال ایجاد پوسیدگی های مرتبط با مصرف شیر افزایش مي يابد. همچنین دندانهايي كه داراي شيارهاي عميق در سطح جونده هستند، بدليل تجمع مواد غذايي در بين شيارها، احتمال پوسيدگي بالايي دارند.
3. رژیم غذایی : قندها مهمترين عامل پوسیدگی در رژیم غذایی هستند و به عنوان منبع غذايي برای میکروب های پوسیدگی زای سطح دندان ها عمل می کنند . حدود 1 تا 2 ساعت پس از مسواك زدن لايه اي بنام پلاك دنداني روي دندانها تشكيل مي شود كه محل زندگي باكتري ها است و منبع تغذيه اين باكتري ها قند مي باشد. لذا کودکی که دارای رژیم غذایی محتوی مواد قندی فراوان ، بهداشت ضعیف دهان و جریان آهسته بزاق است ، ضایعات پوسیدگی فراوانی خواهد داشت. عادت مصرف زیاد قند ها از زمان کودکی و با آشنا شدن ذائقه کودک با مواد غذایی شیرین شده و نوشیدنی های شیرین در اولین ماه های زندگی کودک آغاز مي شود.
4. عامل زمان : 2 تا 5 دقيقه بعد از مصرف مواد غذايي حاوي مواد قندي، باكتري هاي پلاك دنداني شروع به توليد اسيدي ميكنند كه طي 10 دقيقه به حداكثر رسيده و تا حدود 1 ساعت محيط دهان اسيدي باقي مي ماند. لذا بسيار تاكيد مي شود كه حتي در صورت همراه نداشتن مسواك، حداقل دهان كودك را پس از مصرف مواد غذايي با آب شستشو دهيد.